Yargıtay, Kastı Bulunmaksızın Hatalı Ürün Sayan İşçinin Kıdem ve İhbar Tazminatına Hak Kazanacağına Karar Verdi. İşçinin Kastı Bulunmadığından Fesih Haklı Nedenle Değil Geçerli Nedenle Fesihtir
Kasıtlı olmadan hatalı ürün sayan işçinin iş akdinin feshi, somut olayın özelliğine göre ağır bir yaptırım olduğundan, feshin ölçülülük ilkesine aykırı düştüğünden ve bu hali ile geçerli fesih için neden oluşturabileceğinden işçinin kıdem ve ihbar tazminatlarının reddi hukuka aykırı bulunmuştur. Ayrıca işçinin bu davranışının kasti olduğu da ispat edilmelidir.
Taraflar arasında iş akdinin feshinin haklı nedene dayanıp dayanmadığı noktasında uyuşmazlık vardır.
Davacı; iş akdinin işveren tarafından haksız ve bildirimsiz olarak feshedildiğini iddia etmiş, davalı ise iş akdinin feshinin haklı nedene dayandığını savunmuştur.
Feshe dayanak kılınan olay incelendiğinde davalı işyerinde bulunan ürünlerin sayımının yapıldığı, bu ürünlerin sayımı ile ilgili davacının görevli olduğu, davacının da kabulünde olduğu üzere sayım işlemi sırasında bazı ürünlerin hatalı sayıldığı, bunun üzerine işyerinde çalışan diğer işçilerle birlikte yeniden sayım yapıldığı, davacının bu şekilde hatalı sayımının düzeltildiği, işveren tarafından tutulan 3 Ocak 2010 tarihli tutanakta hatalı sayımının nedeninin dalgınlık sonucu olduğunun gereken titizliği göstermediğinin davacı tarafından ifade edildiğinin yazılı olduğu anlaşılmaktadır.
Mahkemece karar gerekçesinde davacının feshe dayanak fiilinin kastı aştığı vurgulanmış ise de davacının feshe dayanak davranışı bir kasıt ile yaptığı açık değildir.
Tüm dosya kapsamından davacının feshe dayanak kılınan olayda kusurunun bulunduğu, kusurun davacının da kabulünde olduğu, davacının hatalı ürün sayımı ile ilgili olarak kastının bulunmadığı gözetildiğinde iş akdinin feshinin somut olayın özelliğine göre ağır bir yaptırım olduğu, feshin ölçülülük ilkesine aykırı düştüğü, bu hali ile geçerli fesih için neden oluşturabilir ise de haklı nedenle fesih için bir gerekçe olamayacağı gözetilerek davacının kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin kabulü yerine reddine karar verilmesi hatalıdır. (Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2012/3400 E., 2014/7616 K.)
Bir yanıt yazın